Załącznik do procedury przeglądu i aktualizacji

standardów ochrony małoletnich oraz

sposobów dokumentowania i zasad przechowywania

ujawnionych lub zgłoszonych incydentów albo zdarzeń

zagrażających dobru małoletniego

 

Księga zdarzeń zagrażających dobru małoletniego
Lp.	Opis zdarzenia	Data zdarzenia	Podjęte czynności	Czy miała miejsce interwencja organów zewnętrznych (policji, prokuratury)? Opis czynności podjętych przez organy zewnętrzne
1.
2.
3.

 

PROCEDURY OBOWIĄZUJĄCE

W SZKOLE PODSTAWOWEJ IM. ŚW. JANA KANTEGO

W TARGOWISKACH

 

ZASADY OGÓLNE

1. Postępowanie w sytuacjach kryzysowych z udziałem ucznia powinno być prowadzone w możliwie najszybszym czasie i przy zapewnieniu bezpieczeństwa psychofizycznego ucznia.

2. Uczeń i jego rodzice mają prawo do pełnej informacji o sytuacji i podjętych przez szkołę działaniach ich dotyczących.

3. Osobą odpowiedzialną na terenie szkoły za respektowanie praw ucznia jest dyrektor szkoły.

4. Osobą odpowiedzialną za monitorowanie respektowania praw ucznia jest dyrektor szkoły.

5. Uczniowie wykraczający poza normy prawne i zasady zachowania akceptowane w szkole ponoszą sankcje przewidziane w Statucie Szkoły.

6. W sytuacji, gdy szkoła wykorzysta wszystkie dostępne jej środki oddziaływań wychowawczych, a ich zastosowanie nie przynosi oczekiwanych rezultatów, dyrektor szkoły powiadamia pisemnie sąd rodzinny lub policję. Dalszy tok postępowania leży w kompetencji tych instytucji.

7. Nauczyciel dokumentuje zaistniałe na terenie szkoły zdarzenia, sporządzając możliwie dokładną notatkę z ustaleń i przekazuje ją do sekretariatu szkoły.

 

PODSTAWY PRAWNE STOSOWANYCH PROCEDUR:

1. Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich /Dz. U. z 1982 r. Nr 35 poz. 228 z p. zm. - tekst jednolity Dz. z 2002 r. Nr 11 poz. 109 z / oraz przepisy wykonawcze w związku z ustawą/.

2. Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz. U. Nr 35, poz. 230 z p. zm./

3. Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii /Dz. U. z 2003 r. Nr 24, poz. 198/.

4. Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz. U. Nr 30 poz. 179 z późniejszymi zmianami/

5. Zarządzenie Nr 15/97 Komendanta Głównego Policji z dnia 16 czerwca 1997 r. w sprawie form i metod działań policji w zakresie zapobiegania i zwalczania demoralizacji i przestępczości nieletnich.

6. Ustawa z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty /Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 z późniejszymi zmianami/.

7. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i sportu z dnia 31 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowych form działalności wychowawczej i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem /Dz. U. Nr 26, poz. 226/.

8. Rozporządzenie MENIS z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz.U. z 2003 r. Nr 6 z późniejszymi zmianami).

9. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 sierpnia 2015 r. w sprawie zakresu i form prowadzenia w szkołach i placówkach systemu oświaty działalności wychowawczej, edukacyjnej, informacyjnej i profilaktycznej w celu przeciwdziałania narkomanii.

    

    

   SPIS PROCEDUR

    

   A/ Procedury interwencyjne wobec dzieci i młodzieży zagrożonej uzależnieniem

    

1. W przypadku uzyskania informacji, że uczeń, który nie ukończył 18 lat, pali papierosy, używa alkoholu lub innych środków odurzających, bądź przejawia inne zachowania świadczące o demoralizacji.

    

2. W przypadku, gdy nauczyciel podejrzewa, że na terenie szkoły znajduje się uczeń będący pod wpływem alkoholu lub narkotyków.

    

3. W przypadku, gdy nauczyciel znajduje na terenie szkoły substancję przypominającą wyglądem narkotyk.

    

4. W przypadku, gdy nauczyciel podejrzewa, że uczeń posiada przy sobie substancję przypominającą dopalacz lub narkotyk.

    

    

   B/ Procedury interwencyjne w sytuacji zaistnienia przemocy, agresji, usiłowania lub popełnienia samobójstwa, kradzieży i niszczenia mienia

    

1. Procedura postępowania w przypadku, gdy dziecko jest ofiarą przemocy w środowisku rodzinnym

    

2. Procedura interwencji w sytuacji krzywdzenia dziecka w szkole przez pracownika placówki.

    

3. Zasady bezpiecznych relacji między personelem placówki a uczniem

    

4. Procedura interwencji w sytuacji krzywdzenia dziecka w szkole przez rówieśników.

    

5. Procedura postępowania wobec ucznia w przypadku zachowań agresywnych.

    

6. Procedura postępowania w sytuacji, gdy nauczyciel jest ofiarą przemocy.

 

1. Procedura postępowania nauczyciela w sytuacji, gdy uczeń uniemożliwia prowadzenie lekcji.

    

2. Procedura postępowania w przypadku ujawnienia cyberprzemocy.

    

3. Procedura postępowania wobec uczniów w przypadku używania telefonów komórkowych, mp3 i innych urządzeń elektronicznych.

    

4. Procedura postępowania nauczyciela w sytuacji innych zachowań uczniów, które zagrażają bezpieczeństwu ich samych lub innych osób (autoagresja, mówienie o samobójstwie, wyrażanie gróźb pod adresem kolegów i nauczycieli, kontakt z pornografią, posiadanie niebezpiecznych narzędzi, środków pirotechnicznych).

    

5. Procedury interwencji kryzysowej w sytuacji usiłowania lub zamiaru samobójczego.

    

6. Procedury interwencji kryzysowej w sytuacji śmierci samobójczej dokonanej na terenie szkoły i poza nią.

    

7. Procedura postepowania w przypadku stwierdzenia faktu kradzieży lub niszczenia mienia przez ucznia.

    

    

   C/ Procedury interwencyjne w sytuacji zaistnienia wypadku ucznia, nagłego zachorowania i konieczności udzielenia pierwszej pomocy oraz podawania leków

    

1. Procedura postępowania w sytuacji zaistnienia lekkiego wypadku ucznia

   nie wymagającego interwencji lekarza (powierzchowne zranienia, otarcia naskórka, stłuczenia, itp.).

    

2. Procedura postępowania w sytuacji zaistnienia wypadku ucznia wymagającego interwencji lekarza.

    

3. Procedura postępowania w sytuacji zaistnienia wypadku powodującego ciężkie uszkodzenie ciała lub ze skutkiem śmiertelnym.

4. Procedura udzielania uczniom pierwszej pomocy przedlekarskiej.

    

5. Procedura postępowania w przypadku zachorowania dziecka na terenie szkoły.

    

6. Szczegółowe zasady postępowania z dzieckiem przewlekle chorym w szkole oraz procedury podawania dzieciom leków przez nauczycieli.

 

 

D/ Procedury interwencyjne dotyczące niespełniania obowiązku szkolnego, zwalniania i odbierania ucznia ze szkoły oraz samowolnego opuszczania terenu szkoły przez ucznia podczas zajęć szkolnych

 

1. Procedura postępowania dotycząca niespełniania obowiązku szkolnego.

    

2. Procedura postępowania dotycząca zasad odbierania dzieci ze szkoły.

    

3. Procedura postępowania dotycząca zwalniania uczniów na zawody, konkursy i inne imprezy.

    

4. Procedura postępowania dotycząca samowolnego opuszczania zajęć lub szkoły przez ucznia.

    

   A/ PROCEDURY INTERWENCYJNE WOBEC DZIECI I MŁODZIEŻY ZAGROŻONEJ UZALEŻNIENIEM

    

1. W przypadku uzyskania informacji, że uczeń, który nie ukończył 18 lat, pali papierosy, używa alkoholu lub innych środków odurzających, bądź przejawia inne zachowania świadczące o demoralizacji (naruszanie zasad współżycia społecznego, popełnienie czynu zabronionego, systematyczne uchylanie się od obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki, wagary, włóczęgostwo, udział w działalności grup przestępczych – art. 4 § 1 ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich), nauczyciel podejmuje następujące kroki:

    

1. Przekazuje uzyskaną informację do wychowawcy klasy.

    

2. Wychowawca informuje o fakcie dyrektora szkoły, przeprowadza z uczniem rozmowę dyscyplinującą, sporządza notatkę o zdarzeniu oraz podjętych działaniach.

    

3. Wychowawca wzywa do szkoły rodziców /prawnych opiekunów ucznia
   i przekazuje im uzyskaną informację. Przeprowadza rozmowę z rodzicami oraz z uczniem w ich obecności. W przypadku potwierdzenia informacji, zobowiązuje ucznia do zaniechania negatywnego postępowania, rodziców zaś bezwzględnie do szczególnego nadzoru nad dzieckiem. W toku interwencji profilaktycznej może zaproponować rodzicom skierowanie dziecka do specjalistycznej placówki i udział dziecka w programie terapeutycznym.

    

4. Jeżeli rodzice odmawiają współpracy lub nie stawiają się do szkoły, a nadal
   z wiarygodnych źródeł napływają informacje o przejawach demoralizacji ich dziecka, dyrektor szkoły pisemnie powiadamia o zaistniałej sytuacji sąd rodzinny lub policję.

    

5. W sytuacji, gdy szkoła wykorzysta wszystkie dostępne jej środki oddziaływań wychowawczych (rozmowa z rodzicami, ostrzeżenie ucznia, spotkania z pedagogiem, itp.), a ich zastosowanie nie przynosi oczekiwanych rezultatów, dyrektor szkoły powiadamia sąd rodzinny lub policję. Dalszy tok postępowania leży w kompetencji tych instytucji.

 

 

1. W przypadku, gdy nauczyciel podejrzewa, że na terenie szkoły znajduje się uczeń będący pod wpływem alkoholu, dopalaczy lub narkotyków, niezwłocznie podejmuje następujące kroki:

    

1. Powiadamia o swoich przypuszczeniach wychowawcę klasy.

    

2. Odizolowuje ucznia od reszty klasy, ale ze względów bezpieczeństwa nie pozostawia go samego – stwarza warunki, w których nie będzie zagrożone jego życie ani zdrowie.

    

3. W razie konieczności wzywa lekarza w celu ewentualnego udzielenia pomocy medycznej.

    

4. Zawiadamia o zaistniałym fakcie dyrektora szkoły oraz rodziców/opiekunów, których zobowiązuje do niezwłocznego odebrania ucznia ze szkoły. Gdy rodzice/opiekunowie odmówią odebrania dziecka, o pozostaniu ucznia w szkole, przewiezieniu do placówki służby zdrowia lub przekazaniu go do dyspozycji funkcjonariuszom policji decyduje lekarz po ustaleniu aktualnego stanu zdrowia ucznia i w porozumieniu z dyrektorem szkoły.

    

5. Dyrektor szkoły zawiadamia najbliższą jednostkę policji, gdy rodzice ucznia, który jest pod wpływem alkoholu, odmawiają przyjścia do szkoły, a jest on agresywny, bądź swoim zachowaniem daje powód do zgorszenia albo zagraża życiu lub zdrowiu innych osób. W przypadku stwierdzenia stanu nietrzeźwości, policja ma możliwość przewiezienia ucznia do izby wytrzeźwień albo do policyjnych pomieszczeń dla osób zatrzymanych na czas niezbędny do wytrzeźwienia (maksymalnie do 24 godzin). O fakcie umieszczenia zawiadamia się rodziców/opiekunów oraz sąd rodzinny, jeśli uczeń nie ukończył 18 lat.

 

1. W każdym przypadku, gdy uczeń przed ukończeniem 18 roku życia znajduje się pod wpływem alkoholu, dopalaczy lub narkotyków na terenie szkoły, dyrektor szkoły ma obowiązek powiadomienia o tym policji lub sądu rodzinnego.

 

 

1. W przypadku, gdy nauczyciel znajduje na terenie szkoły substancję przypominającą wyglądem dopalacz lub narkotyk podejmuje następujące kroki:

    

1. Nauczyciel, zachowując środki ostrożności, zabezpiecza substancję przed dostępem do niej osób niepowołanych oraz ewentualnym jej zniszczeniem do czasu przyjazdu policji, próbuje (o ile to jest możliwe w zakresie działań pedagogicznych) ustalić, do kogo znaleziona substancja należy.

    

2. Powiadamia o zaistniałym zdarzeniu dyrektora szkoły, który wzywa policję.

    

3. Po przyjeździe policji niezwłocznie przekazuje zabezpieczoną substancję i przekazuje informacje dotyczące szczegółów zdarzenia.

    

    

1. W przypadku, gdy nauczyciel podejrzewa, że uczeń posiada przy sobie substancję przypominającą dopalacz lub narkotyk, niezwłocznie podejmuje następujące kroki:

    

    

1. Nauczyciel w obecności innej osoby (wychowawca, dyrektor, itp.) żąda od ucznia, aby przekazał mu tę substancję, pokazał zawartość torby szkolnej oraz kieszeni (we własnej odzieży), ewentualnie innych przedmiotów budzących podejrzenie co do ich związku z poszukiwaną substancją. Nauczyciel nie ma prawa samodzielnie wykonać czynności przeszukania odzieży ani teczki ucznia – jest to czynność zastrzeżona wyłącznie dla policji.

    

2. O swoich spostrzeżeniach powiadamia dyrektora szkoły oraz rodziców/opiekunów ucznia i wzywa ich do natychmiastowego stawiennictwa.

 

1. W przypadku, gdy uczeń, mimo wezwania, odmawia przekazania nauczycielowi substancji i pokazania zawartości torby szkolnej, dyrektor szkoły wzywa policję, która przeszukuje odzież i przedmioty należące do ucznia oraz zabezpiecza znalezioną substancję i zabiera ją do ekspertyzy.

 

1. Jeżeli uczeń wyda substancję dobrowolnie, nauczyciel, po odpowiednim zabezpieczeniu, zobowiązany jest bezzwłocznie przekazać ją do jednostki policji. Wcześniej próbuje ustalić, w jaki sposób i od kogo uczeń nabył substancję. Całe zdarzenie nauczyciel dokumentuje, sporządzając możliwie dokładną notatkę z ustaleń wraz ze swoimi spostrzeżeniami.

    

    

   B/ PROCEDURY INTERWENCYJNE W SYTUACJI ZAISTNIENIA PRZEMOCY, AGRESJI, USIŁOWANIA LUB POPEŁNIENIA SAMOBÓJSTWA, KRADZIEŻY I NISZCZENIA MIENIA

    

    

   W przypadku uzyskania przez pracownika szkoły informacji, że dziecko jest krzywdzone, pracownik ma obowiązek sporządzenia notatki służbowej i przekazania uzyskanej informacji dyrektorowi, a w razie jego nieobecności wicedyrektorowi szkoły.

    

1. Procedura postępowania w przypadku , gdy dziecko jest ofiarą przemocy w środowisku rodzinnym:

    

1. Wychowawca lub dyrektor szkoły wzywa rodziców/opiekunów ucznia, którego krzywdzenie podejrzewa oraz informuje ich o podejrzeniach.

    

2. Wychowawca lub dyrektor szkoły powinien sporządzić opis sytuacji szkolnej i rodzinnej dziecka na podstawie rozmów z dzieckiem, nauczycielami i rodzicami oraz plan pomocy dziecku.

 

1. Plan pomocy dziecku powinien zawierać wskazania dotyczące:

 

1. 1. podjęcia przez szkołę działań w celu zapewnienia dziecku bezpieczeństwa,
      w tym zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia do odpowiedniej instytucji,

   2. wsparcia, jakie szkoła zaoferuje dziecku,

   3. skierowania dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku, jeśli istnieje taka potrzeba.

       

1. W przypadkach bardziej skomplikowanych (dotyczących wykorzystywania seksualnego oraz znęcania się fizycznego i psychicznego o dużym nasileniu) dyrektor powołuje zespół interwencyjny, w skład którego mogą wejść: wychowawca dziecka, inni pracownicy mający wiedzę o krzywdzeniu dziecka lub o dziecku (zwany dalej jako: zespół interwencyjny).

    

2. Zespół interwencyjny sporządza plan pomocy dziecku, na podstawie opisu sporządzonego przez wychowawcę lub dyrektora szkoły oraz innych, uzyskanych przez członków zespołu, informacji.

 

1. W przypadku, gdy podejrzenie krzywdzenia zgłosili opiekunowie dziecka, powołanie zespołu jest obligatoryjne. Zespół interwencyjny wzywa opiekunów dziecka na spotkanie wyjaśniające, podczas którego może zaproponować opiekunom zdiagnozowanie zgłaszanego podejrzenia w zewnętrznej, bezstronnej instytucji. Ze spotkania sporządza się protokół.

 

1. Plan pomocy dziecku jest przedstawiany przez wychowawcę lub dyrektora szkoły rodzicom/opiekunom z zaleceniem współpracy przy jego realizacji.

 

1. Wychowawca lub dyrektor szkoły informuje rodziców/opiekunów o obowiązku szkoły zgłoszenia podejrzenia krzywdzenia dziecka do odpowiedniej instytucji.

 

1. Po poinformowaniu rodziców przez wychowawcę – zgodnie z punktem poprzedzającym – dyrektor szkoły składa zawiadomienie:

   a) o podejrzeniu przestępstwa do prokuratury lub policji właściwej ze względu na miejsce popełnienia przestępstwa,

   b) lub wniosek o wgląd w sytuację rodziny do Sądu Rejonowego, Wydziału Rodzinnego i Nieletnich w Krośnie,

   c) w Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej w Miejscu Piastowym.

2. Dalszy tok postępowania leży w kompetencjach instytucji wskazanych
   w punkcie poprzedzającym.

    

3. W przypadku, gdy podejrzenie krzywdzenia dziecka zgłoszone do szkoły nie zostało potwierdzone, należy o tym fakcie poinformować opiekunów dziecka na piśmie.

 

1. Z przebiegu interwencji sporządza się kartę interwencji.

 

1. Wszyscy pracownicy szkoły i inne osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych podjęły informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane, są zobowiązane do zachowania tych informacji
   w tajemnicy, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.

 

 

 

1. Procedura interwencji w sytuacji krzywdzenia dziecka w szkole przez pracownika placówki:

    

1. Osoba podejrzewająca krzywdzenie dziecka przez pracownika w szkole zgłasza problem dyrektorowi szkoły, a w przypadku jego nieobecności wicedyrektorowi.

    

2. Dyrektor szkoły zapoznaje się z okolicznościami zdarzenia, prowadzi rozmowę wyjaśniającą z pracownikiem szkoły podejrzanym o krzywdzenie, uczniem (w obecności wychowawcy), jego rodzicami lub prawnymi opiekunami. Odsuwa pracownika od bezpośredniej pracy z dziećmi do czasu wyjaśnienia zdarzenia.

 

1. Wszystkie czynności dokumentowane są w protokole, który składa się z wyjaśnień uczestników postępowania.

 

1. W przypadku potwierdzenia podejrzenia, że fakt krzywdzenia (znęcanie fizyczne, psychiczne, wykorzystywanie seksualne) miał miejsce, dyrektor szkoły powiadamia policję, prokuraturę, sąd rodzinny, organ prowadzący oraz kieruje sprawę do Komisji Dyscyplinarnej dla Nauczycieli przy Podkarpackim Kuratorze Oświaty w Rzeszowie).

 

 

 

1. Zasady bezpiecznych relacji między personelem placówki a uczniem:

    

   Zasady bezpiecznych relacji z dzieckiem określają, jakie zachowania i praktyki są niedozwolone w pracy z dziećmi, a ich przestrzeganie przez wszystkich pracowników placówki może zmniejszyć ryzyko krzywdzenia dzieci.

   Zasady bezpiecznych relacji są dostosowane do realiów funkcjonowania placówki i dotyczą następujących obszarów:

    

1. Kontakt fizyczny z dzieckiem, który jest zjawiskiem nieuchronnym.

    

   Przykładowe formy takiego kontaktu, to:

1. pomoc w czynnościach związanych z wyjściem na spacer,

2. odprowadzeniem do świetlicy,

3. w zajęciach sportowo-rekreacyjnych,

4. czynnościach pielęgnacyjnych, higienicznych dzieci młodszych,

5. reagowanie na potrzeby emocjonalne szczególnie dziecka młodszego np. poprzez przytulenie się do dorosłego, etc.; kontakty tego typu powinny mieć miejsce najlepiej w obecności osób trzecich, w przestrzeniach otwartych, pomieszczeniach monitorowanych, co w razie wątpliwości służyć powinno ich obiektywizacji,

6. stanowcze interwencje wychowawcze prowadzone w bezpośrednim kontakcie fizycznym są dopuszczalne w sytuacjach zagrożenia życia
   i zdrowia dotyczących:

• konfliktów pomiędzy podopiecznymi (rozdzielenie zwaśnionych, przytrzymanie, obezwładnienie)

• działań z zakresu pomocy przedmedycznej (działania ratunkowe związane z udzieleniem pierwszej pomocy),

• zagrożenia lub paniki spowodowanej czynnikami zewnętrznymi (pożar, intensywne zjawiska atmosferyczne, niebezpieczne zachowania osób trzecich itp.).

  Niedopuszczalne są intencjonalne zachowania wzbudzające poczucie zagrożenia lub noszące znamiona:

1. przemocy fizycznej (np. popychanie, uderzanie, wykręcanie rąk, duszenie, kopanie, szarpanie, spoliczkowanie, itp),

2. erotyzowania relacji (flirt, dwuznaczny żart, rozmowa czy wyzywające spojrzenie),

3. seksualizacji relacji (obcowanie płciowe i inne czynności seksualne).

    

    

1. Komunikacja werbalna z dzieckiem pozbawiona akcentów wrogich, aroganckoagresywnych, złośliwie-ironicznych, wulgarnych nie może:

1. wzbudzać w dziecku poczucia zagrożenia (groźby, wyzwiska, krzyk),

2. obniżać, niszczyć poczucia wartości (np. wyzwiska, krzyk, negatywne ocenianie, reakcja nieadekwatna do sytuacji, wzbudzanie poczucia winy),

3. upokarzać (publiczne wyszydzanie, naigrywanie się, ośmieszanie),

4. naruszać granic (nie zachowywanie odpowiedniego dystansu, obcesowość, podteksty o charakterze erotycznym).

    

1. Równe traktowanie polegające na obdarzaniu taką samą troską i uwagą wszystkich dzieci, co oznacza, że niedozwolone jest:

1. wyłączne skupianie uwagi na wybranych dzieciach z jednoczesnym ignorowaniem potrzeb innych,

2. nieuzasadnione dawanie przywilejów tylko wybranym i pozbawianie ich pozostałych,

3. nierówne i niesprawiedliwe przydzielanie zadań – nieadekwatne do możliwości i wieku,

4. zwalnianie z wykonywania obowiązków – w nieuzasadnionych sytuacjach,

5. godzenie się, brak reakcji na nieformalną hierarchię grupową,

6. dominacja w grupie przez negatywne jednostki, ustalanie przez nie i wdrażanie nieformalnych zasad,

7. przyzwolenie na wykorzystywanie młodszych i słabszych uczniów przez silniejszych.

    

    

1. Kontakty bezpośrednie i online z dzieckiem poza placówką powinny być:

1. wcześniej omówione w gronie kadry zespołu, mieć zaakceptowany plan, cel,

2. ściśle powiązane z wykonywaniem obowiązków służbowych, opiekuńczo -wychowawczych (np. towarzyszenie w realizowanych poza placówką ważnych dla dziecka wydarzeniach wymagających wsparcia osoby dorosłej, zorganizowane przez placówkę wyjazdowe formy, etc),

3. dokumentowane (zapisy w dokumentacji pracy wychowawczej, możliwość wykonania kopii/wydruku korespondencji mailowej, SMS-owej, zapisów na portalach społecznościowych),

4. odbywać się w miarę możliwości z wykorzystaniem sprzętu służbowego,

5. niedopuszczalne jest utrzymywanie takich kontaktów celem zaspokojenia przez dorosłego własnych potrzeb społecznych lub emocjonalnych, namawiania do zachowań niezgodnych z prawem, dających poczucie bycia faworyzowanym, wyróżnianym.

    

    

1. Transport, przemieszczanie się i warunki noclegowe:

1. organizacja bezpiecznej drogi do szkoły i ze szkoły powinna uwzględniać wiek, poziom dojrzałości społecznej i samodzielności dziecka,

2. organizacja transportu, noclegu poza placówką powinna być uzasadniona (np. wyjazd na wycieczkę szkolną lub wakacyjny),

3. opieka nad dziećmi w sytuacjach wyjazdowych (np. wyjazd wakacyjny, etc) powinna być zapewniona przez więcej niż jedną osobę,

4. przy organizacji noclegu i zakwaterowania muszą być brane pod uwagę pokrewieństwo, relacje i płeć podopiecznych.

    

    

1. Czynności higieniczno-pielęgnacyjne powinny:

1. służyć przede wszystkim higienie osobistej i zdrowiu,

2. być wykonywane w odpowiednich warunkach zapewniających uszanowanie intymności w tego typu czynnościach,

3. niedozwolone są zachowania obcesowe naruszające prywatność i intymność,

4. aktywność pracownika powinna być poprzedzona zgodą wychowanka, a jej zasadność powinna być uzależniona od stopnia samodzielności dziecka i wcześniej z nim omówiona,

5. ingerencje w sytuacjach wychowawczo wątpliwych powinny być poprzedzone kontaktem słownym, odbywać się w miarę możliwości w obecności osób trzecich i być jednoznacznie uzasadnione (zagrożenie dobra lub bezpieczeństwa dziecka, grupy).

    

    

1. Dyscyplinowanie dziecka:

1. definiowane jako narzędzie „informacji zwrotnej", komunikujące dzieciom, że ich postawa w danej sytuacji nie jest właściwa, sprzeczna z oczekiwaniami i/lub nieefektywna,

2. dyscyplina ma pobudzać do uczenia się, a nie powodować krzywdę dziecka,

3. wiąże się ze stawianiem granic, kształtowaniem trwałego systemu wartości, adekwatnego poziomu samooceny oraz umiejętności podejmowania trafnych decyzji.

   Niedopuszczalne są wszelkie formy dyscyplinowania mające na celu upokorzenie, poniżenie oparte na wykorzystywaniu przewagi:

1. fizycznej:

• agresja, stosowanie kar fizycznych, środków przymusu bezpośredniego, krępowanie, izolowanie,

• uniemożliwianie realizacji podstawowych potrzeb fizjologicznych, pozbawianie snu, pokarmu, ekspozycja na zimno, ciepło itp.,

• prace fizyczne nieadekwatne do możliwości,

• dopuszczanie się zachowań o charakterze seksualnym,

1. psychicznej:

• dominacja poprzez krzyk, groźby,

• wzbudzanie poczucia winy, naruszanie poczucia własnej wartości,

• lekceważenie potrzeb psychicznych np. bezpieczeństwa, przynależności, miłości,

• symulacje wzbudzające strach i obawy o życie własne i rodziny.

   

   

1. W celu obiektywizacji zgłaszanych sytuacji problemowych, w placówce funkcjonuje monitoring wizyjny terenu zewnętrznego oraz pomieszczeń wewnętrznych.

    

    

2. Sposób wykorzystywania zapisów monitoringu określają procedury wewnętrzne placówki z zakresu ochrony i przetwarzania danych osobowych.

    

    

    

1. Procedura interwencji w sytuacji krzywdzenia dziecka w szkole przez rówieśników:

    

1. Osoba podejrzewająca krzywdzenie dziecka w szkole przez rówieśników lub krzywdzone dziecko zgłasza problem do wychowawcy klasy lub do pedagoga szkolnego.

2. Wychowawca wraz z pedagogiem przeprowadza dokładną rozmowę z osobą poszkodowaną oraz z dzieckiem/dziećmi oskarżonymi o krzywdzenie kolegi bądź koleżanki. Po przeprowadzeniu takich rozmów wychowawca wraz z pedagogiem opracowuje plan pomocowy dziecku – ofierze i dziecku – sprawcy, by wyeliminować zachowania niepożądane w grupie.

3. W przypadku bardziej skomplikowanym pedagog szkolny zgłasza problem do dyrektora szkoły.

4. Dyrektor powołuje Zespół konsultacyjny, w skład którego mogą wchodzić: wychowawca, pedagog, psycholog, dyrektor szkoły oraz inni nauczyciele, pracownicy szkoły, którzy znają problem i mogą przyczynić się do jego rozwiązania.

5. Postępowanie:

1. wobec ucznia – sprawcy czynu karalnego lub przestępstwa:

1. Nauczyciel niezwłocznie powiadamia o zdarzeniu dyrektora szkoły.

2. Ustala okoliczności czynu i ewentualnych świadków zdarzenia.

3. Powiadamia rodziców ucznia – sprawcy.

4. Niezwłocznie powiadamia policję.

5. Zabezpiecza ewentualne dowody przestępstwa (np. ostre przedmioty, przedmioty pochodzące z kradzieży).

1. wobec ucznia, który stał się ofiarą czynu karalnego:

1. Osoby wyznaczone przez dyrektora szkoły udzielają pierwszej pomocy przedmedycznej lub nauczyciel będący świadkiem zdarzenia wzywa pogotowie.

2. Niezwłocznie powiadamia o fakcie dyrektora szkoły.

3. Dyrektor powiadamia rodziców ucznia.

4. Nauczyciel będący świadkiem zdarzenia zabezpiecza ewentualne dowody przestępstwa (np. ostre przedmioty, przedmioty pochodzące z kradzieży). Niezwłocznie wzywa policję.

    

    

    

1. Procedura postępowania wobec ucznia w przypadku zachowań agresywnych:

    

1. Nauczyciel lub wychowawca przeprowadza rozmowę wyjaśniającą. Wspólnie z uczniem poszukuje sposobu naprawy sytuacji.

2. Powiadamia rodziców/prawnych opiekunów.

3. Jeśli zachowania agresywne powtarzają się, wychowawca proponuje formy wsparcia i zawiera z uczniem kontrakt.

4. W przypadku kolejnego zachowania agresywnego wychowawca wzywa rodziców/ prawnych opiekunów i informuje o konsekwencjach, w oparciu o Statut Szkoły, w tym możliwości obniżenia oceny z zachowania.

5. Jeśli nieprawidłowe relacje ucznia z rówieśnikami nadal się utrzymują, wychowawca przy współpracy z dyrektorem szkoły, w porozumieniu z rodzicami dziecka/prawnymi opiekunami, proponuje skierowanie ucznia na badania specjalistyczne poza szkołą.

6. W przypadku powtarzających się zdarzeń, które wskazują na nieskuteczność podjętych działań, dyrektor szkoły, kieruje wniosek do sądu rodzinnego o wgląd w sytuację rodzinną dziecka.

7. W każdym przypadku, gdy konflikt dotyczy agresora i ofiary, wychowawca – oprócz konsekwencji wobec agresora – zobowiązany jest do udzielenia wsparcia zarówno ofierze, jak i agresorowi.

8. W zależności od stopnia zachowań agresywnych ucznia można ominąć kolejne kroki procedury i zastosować, w oparciu o Statut Szkoły, działania adekwatne do stopnia nieprzestrzegania przez ucznia przyjętych w szkole zasad.

9. W przypadku rażącego naruszenia szkolnego prawa, sytuacji niebezpiecznych dla zdrowia i życia, zwołuje się Zespół konsultacyjny, który opracowuje strategie działań.

    

    

    

1. Procedura postępowania w sytuacji, kiedy nauczyciel jest ofiarą przemocy (znieważenie nauczyciela, upokorzenie):

    

1. Nauczyciel, który jest ofiarą przemocy ze strony uczniów, nie powinien ukrywać tego faktu. Powinien natomiast ujawnić zdarzenie, zanim wróci na lekcje do tej samej klasy.

2. Pokrzywdzony nauczyciel rozmawia z innymi nauczycielami, dyrekcją o zaistniałym zdarzeniu związanym z agresją uczniów.

3. Dyrektor szkoły razem z nauczycielem rozmawia z każdym sprawcą przemocy. Każdy uczeń ponosi indywidualną odpowiedzialność za swoje czyny.

4. Dyrektor wzywa rodziców uczniów i informuje ich o zdarzeniu.

5. Sprawcy zostają ukarani zgodnie z obowiązującymi w szkole zasadami.

6. Jeśli została naruszona godność nauczyciela i zachodzi podejrzenie, że zostało złamane prawo, nauczyciel powiadamia policję.

    

    

    

1. Procedura postępowania nauczyciela, gdy uczeń uniemożliwia prowadzenie lekcji:

    

1. Nauczyciel reaguje słownie i stanowczo, informuje ucznia o łamaniu przez niego regulaminu szkoły i wynikających stąd konsekwencjach.

2. Wzywa innego pracownika szkoły w celu zapewnienia bezpieczeństwa uczniom, informuje dyrektora o zaistniałej sytuacji.

3. Telefoniczne wzywa rodziców i rozmawia nt. problemów i trudności dziecka oraz ewentualnej możliwości pomocy, a także o konsekwencjach wynikających ze Statutu Szkoły.

4. Sporządza notatkę z przebiegu zdarzenia.

5. W dalszym ciągu obserwuje zachowanie ucznia.

    

    

    

1. Procedura postępowania w przypadku ujawnienia cyberprzemocy:

    

    

1. Nauczyciel lub wychowawca ustala okoliczności zdarzenia: rodzaj materiału, sposób jego rozpowszechniania, ustalenie sprawcy oraz świadków zdarzenia.

2. Informuje o fakcie dyrektora.

3. Jeśli sprawca jest uczniem, należy przeprowadzić rozmowę w celu ustalenia okoliczności oraz przyczyn zajścia oraz poszukania rozwiązania sytuacji konfliktowej.

4. W przypadku, gdy w zdarzeniu brała udział większa grupa uczniów, należy przeprowadzić rozmowę ze wszystkimi z osobna, zaczynając od lidera grupy. Nie należy konfrontować sprawcy i ofiary cyberprzemocy.

5. Nauczyciel informatyki włącza się w działania, szczególnie na etapie zabezpieczania dowodów i ustalania tożsamości sprawcy (należy zanotować datę i czas otrzymania materiału, treść wiadomości oraz, jeśli to możliwe, dane nadawcy, adres użytkownika, adres e-mail, numer telefonu komórkowego, adres strony www, na której ukazały się szkodliwe treści, itp. – tak zabezpieczone dowody są materiałem, z którym powinny zapoznać się wszystkie zaangażowane osoby). Należy bezwzględnie skontaktować się z policją – zgodnie z kodeksem polskiego prawa, które mówi o obowiązku zawiadamiania o przestępstwie.

6. Należy powiadomić o zdarzeniu rodziców sprawcy i opracować wspólny plan działania, do którego zobowiązany jest uczeń, a także objąć sprawcę opieką psychologiczno-pedagogiczną.

7. Wobec ucznia-sprawcy stosuje się środki dyscyplinarne w oparciu o Statut Szkoły.

8. Wobec ofiary cyberprzemocy należy podjąć działania mające na celu wsparcie psychiczne i monitorować sytuację ucznia.

9. W sytuacji, gdy przypadek cyberprzemocy wymaga założenia sprawy sądowej, szkoła powinna powiadomić o takiej ewentualności rodziców ofiary oraz ucznia oraz chronić świadków cyberprzemocy, zapewnić im dyskrecję i poufność postępowania.

10. Z przebiegu zajścia wychowawca sporządza dokumentację.

11. Jeżeli zaistniałego przypadku cyberprzemocy nie można rozwiązać przy użyciu środków wychowawczych, jakimi dysponuje szkoła, następuje powiadomienie sądu rodzinnego.

     

     

     

1. Procedury postępowania wobec uczniów w przypadku używania telefonów komórkowych, mp3 i innych urządzeń elektronicznych.

    

    

1. Uczniowie przynoszą do szkoły telefony komórkowe, odtwarzacze i inny sprzęt elektroniczny na własną odpowiedzialność.

2. Szkoła nie ponosi odpowiedzialności za zniszczenie lub zagubienie czy kradzież sprzętu.

3. Telefon komórkowy oraz sprzęt elektroniczny (odtwarzacze MP) nie mogą być włączone podczas pobytu ucznia w szkole.

4. Nie wolno filmować i fotografować nauczycieli i innych pracowników szkoły bez ich wiedzy i zgody.

5. Nie wolno nagrywać przebiegu lekcji bez zgody nauczyciela prowadzącego. Dotyczy to nagrań zarówno z telefonu, jak i innych urządzeń.

6. W czasie trwania lekcji nie można korzystać z odtwarzaczy MP, nie można także korzystać ze słuchawek. Sprzęt powinien być wyłączony i znajdować się w torbie szkolnej.

7. W przypadku naruszenia powyższych ustaleń nauczyciel może odebrać telefon lub inne urządzenie, a następnie zdeponować w sekretariacie szkoły i powiadomić o tym rodziców/opiekunów ucznia.

8. Po odbiór telefonu zgłaszają się rodzice lub prawni opiekunowie ucznia. Zostają oni zapoznani z sytuacją i pouczeni o konsekwencjach, w tym konsekwencjach prawnych związanych z naruszeniem prywatności pracowników szkoły.

9. W przypadku kolejnego łamania zasad uczeń ma obniżoną ocenę ze sprawowania o jeden stopień. Każde trzy następne wykroczenia powodują obniżenie oceny z zachowania do nagannej.

    

    

    

1. Procedura postępowania nauczyciela w sytuacji innych zachowań uczniów, które zagrażają bezpieczeństwu ich samych lub innych osób (autoagresja, mówienie o samobójstwie, wyrażanie gróźb pod adresem kolegów i nauczycieli, kontakt z pornografią, posiadanie niebezpiecznych narzędzi, środków pirotechnicznych, itp.):

1. W przypadku stwierdzenia niepokojących lub niezrozumiałych zachowań ucznia, zagrażających jego bezpieczeństwu lub bezpieczeństwu innych osób, nauczyciel niezwłocznie powiadamia wychowawcę klasy.

2. Wychowawca informuje dyrektora szkoły, sporządza notatkę dotyczącą zdarzenia. W razie potrzeby zapewnia bezpieczeństwo uczniowi do czasu przekazania go rodzicom.

3. Wychowawca wzywa rodziców do szkoły lub w razie konieczności natychmiast kontaktuje się z nimi osobiście. Wspólnie z dyrektorem szkoły przeprowadza rozmowę z rodzicami, która powinna zakończyć się ustaleniem dalszego postępowania z uczniem.

4. Jeżeli zachodzi podejrzenie popełnienia przestępstwa, szkoła powiadamia policję, natomiast jeśli analiza sytuacji dziecka wskazuje na zaniedbanie rodziców lub jego demoralizację, szkoła przekazuje odpowiednią informację do sądu rodzinnego.

    

    

    

1. Procedury interwencji kryzysowej w sytuacji usiłowania lub zamiaru samobójczego:

    

    

1. Kontakt, komunikacja i wsparcie:

1. Pracownik szkoły, który dowiedział się o zamiarze lub usiłowaniu samobójstwa ucznia (w szkole lub poza szkołą) natychmiast nawiązuje i podtrzymuje kontakt niewerbalny i werbalny z dzieckiem.

2. Następnie zawiadamia niezwłocznie (np. za pośrednictwem innego nauczyciela lub telefonicznie) dyrekcję szkoły.

1. Dyrektor szkoły zapewnia uczniowi bezpieczeństwo fizyczne poprzez:

1. stałą obecność z uczniem osoby dorosłej,

2. udzielenie, w razie potrzeby, pierwszej pomocy,

3. zawiadomienie rodziców ucznia, pogotowia ratunkowego, ewentualnie policji,

4. izolację ucznia od grupy rówieśniczej.

1. Dyrektor szkoły przekazuje ucznia rodzicom i ewentualnie służbom ratunkowym oraz informuje o możliwości pomocy specjalistycznej dla ucznia i jego rodziców.

2. Następnie dyrektor:

1. Powołuje Doraźny Zespół Kryzysowy do zdiagnozowania sytuacji i podejmowania działań interwencyjnych i współpracy międzyinstytucjonalnej.

2. Zespół nawiązuje współpracę z instytucjami, które mogą pomóc w rozwiązaniu sytuacji kryzysowej (Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej, sąd, PCPR i inne).

3. W środowisku rówieśniczym ucznia prowadzona jest interwencja psychologa z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej (ewentualnie z Poradni Zdrowia Psychicznego) lub inną osobę przeszkoloną w interwencji kryzysowej na terenie szkół placówek oświatowych – w celu prewencji naśladownictwa i pomocy uczniom w odreagowaniu stresu.

4. Organizowane jest spotkanie dla wychowawcy, nauczycieli uczących ucznia i Rady Pedagogicznej w celu:

• poinformowania o zaistniałej sytuacji i jej przebiegu,

• pomocy nauczycielom i pracownikom szkoły w odreagowaniu stresu psychicznego,

• diagnozy sytuacji życiowej ucznia i formułowania sposobów pomocy uczniowi.

1. Dyrektor szkoły zapewnia monitoring i profilaktykę w celu:

1. Wspierania ucznia i jego rodziny po zamiarze lub usiłowaniu samobójstwa przez ucznia poprzez:

1. pomoc w uzyskaniu przez ucznia i jego rodzinę wsparcia specjalistycznego (medycznego, psychologicznego),

2. realizowanie zaleceń zawartych we wskazaniach specjalistów opiekujących się dzieckiem.

1. Opracowania i wdrażania na terenie szkoły strategii zapobiegania samobójstwom uczniów poprzez:

1. rozpoznanie uczniów z zaburzeniami osobowości i zaproponowanie im pomocy psychologicznej,

2. nawiązanie bliższych kontaktów z uczniami, rozmowy z nimi oraz włożenie wysiłku w ich zrozumienie i udzielenie pomocy,

3. zmniejszenie ich negatywnych emocji wynikających ze stresu psychicznego,

4. zwracanie uwagi i uczenie się, jak w wypowiedziach i/lub w zmianie zachowania niewerbalnego uczniów wcześnie rozpoznawać sygnały ostrzegające o samobójstwie,

5. pomaganie w nauce uczniom o mniejszych umiejętnościach,

6. zwracanie uwagi na przypadki wagarowania,

7. destygmatyzacja choroby psychicznej i eliminowanie używania alkoholu i narkotyków w przypadkach ich nadużywania,

8. ograniczenie dostępu uczniów do środków umożliwiających popełnienie samobójstwa: trujących i śmiercionośnych leków, pestycydów, broni palnej i innej, itd.,

9. podjęcie odpowiednich do sytuacji działań, w miejscu pracy nauczycieli i innych członków personelu szkoły, zmniejszających stres zawodowy.

    

    

1. Procedury interwencji kryzysowej w sytuacji śmierci samobójczej dokonanej na terenie szkoły i poza nią:

    

1. Dyrektor szkoły w sytuacji śmierci samobójczej dokonanej na terenie szkoły

1. niezwłocznie kontaktuje się ze służbami medycznymi, rodzicami, policją, prokuraturą, organem nadzoru pedagogicznego.

2. powiadamia rodziców o wydarzeniu.

3. organizuje i udziela pomocy służbom ratowniczym i policji w podjętych przez te służby działaniach.

4. podejmuje decyzje o dalszej organizacji pracy szkoły w danym dniu.

5. organizuje interwencję grupową dla uczniów i nauczycieli.

1. Dyrektor szkoły podejmuje następujące działania w sytuacji śmierci samobójczej poza szkołą:

1. powiadamia nadzór pedagogiczny,

2. organizuje interwencję w środowisku rówieśniczym ucznia i nauczycieli.

    

    

    

1. Procedura postępowania w przypadku stwierdzenia faktu kradzieży lub niszczenia mienia przez ucznia:

    

1. W przypadku zgłoszenia kradzieży lub zniszczenia mienia sprawą zajmuje się nauczyciel, któremu kradzież lub zniszczenie zgłoszono.

2. Nauczyciel ustala okoliczności zdarzenia, powiadamia wychowawcę oraz dyrektora szkoły oraz prowadzi we współpracy z wychowawcą postępowanie wyjaśniające z zachowaniem nietykalności osobistej ucznia.

3. Dyrektor szkoły lub wyznaczona przez niego osoba wzywa rodziców ucznia poszkodowanego, jak i podejrzanego o dokonanie kradzieży lub zniszczenia.

4. W czasie rozmowy rodzice zostają powiadomieni o podjętych przez szkołę działaniach mających na celu wyjaśnienie sprawy. wychowawca sporządza notatkę o zaistniałym incydencie.

5. W oparciu o Statut Szkoły dyrektor wspólnie z wychowawcą ustala sankcje wobec ucznia i przekazuje rodzicom informacje na temat wyciągniętych konsekwencji w stosunku do jego dziecka.

6. W przypadku, gdy wartość kradzieży lub zniszczenia przekracza kwotę zgodną z aktualnym stanem prawnym, sprawa obligatoryjnie jest zgłaszana policji.

    

    

    

   C/ PROCEDURY INTERWENCYJNE W SYTUACJI ZAISTNIENIA WYPADKU UCZNIA, NAGŁEGO ZACHOROWANIA I KONIECZNOŚCI UDZIELENIA PIERWSZEJ POMOCY ORAZ PODAWANIA LEKÓW:

    

    

   Wypadek ucznia to nagłe zdarzenie powodujące uraz, wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło w czasie pozostawania ucznia pod opieką szkoły:

• na terenie szkoły

• poza terenem szkoły: wycieczki, wyjścia pod opieką nauczycieli, „zielona szkoła”.

   

  Cel procedury

  Zapewnienie profesjonalnych działań pracowników szkoły gwarantujących poszkodowanemu uczniowi należytą opiekę i niezbędną pomoc.

   

  Zakres

  Procedura obejmuje i reguluje działania pracowników szkoły w sytuacji zaistnienia wypadku ucznia.

   

  Osoby odpowiedzialne

  Dyrektor, nauczyciele, pracownicy niepedagogiczni.

   

  Postanowienie ogólne

  W czasie zajęć edukacyjnych pełną odpowiedzialność za zdrowie i życie ucznia ponosi nauczyciel prowadzący zajęcia bez względu na to, czy są one zajęciami planowanymi, czy też nauczyciel zastępuje nieobecnego w tym czasie innego prowadzącego dane zajęcia.

  Przed rozpoczęciem zajęć prowadzący ma obowiązek sprawdzić, czy sprzęt sportowy, urządzenia techniczne, pomoce naukowe oraz inne narzędzia wykorzystywane w czasie zajęć, a także pomieszczenie lekcyjne nie stwarzają zagrożenia bezpieczeństwa dla ucznia. Jeżeli stan techniczny budzi zastrzeżenia, nauczyciel lub inna osoba prowadząca zajęcia nie ma prawa z nich korzystać w pracy z uczniem. O zaistniałym zagrożeniu prowadzący zajęcia natychmiast powiadamia dyrektora szkoły lub jego zastępcę.

   

   

1. Procedura postępowania w sytuacji zaistnienia lekkiego wypadku ucznia, nie wymagającego interwencji lekarza (powierzchowne zranienia, otarcia naskórka, stłuczenia, itp.):

    

1. Po stwierdzeniu zdarzenia należy ucznia odprowadzić do gabinetu higienistki szkolnej celem udzielenia pierwszej pomocy. Ucznia, który uległ wypadkowi o charakterze lekkim, odprowadzić może pracownik obsługi szkolnej (sprzątaczka, woźna itp.).

2. W razie nieobecności higienistki ucznia należy odprowadzić do sekretariatu szkoły, gdzie pomocy udziela osoba mająca przeszkolenie w tym zakresie.

3. O zdarzeniu i jego przyczynach nauczyciel informuje dyrektora szkoły lub jego zastępcę.

4. Jeżeli przyczyną zdarzenia była wadliwość lub niesprawność użytych narzędzi, nauczyciel natychmiast wycofuje je z użytkowania.

5. Osoba udzielająca pierwszej pomocy powinna upewnić się, czy uczeń nie jest chory na hemofilię lub cukrzycę, bądź inną chorobę mogącą w połączeniu z urazem stanowić niebezpieczeństwo dla zdrowia lub życia.

6. Zdarzenia powyższe nie wymaga wpisu do rejestru wypadków oraz spisania protokołu powypadkowego.

    

    

1. Procedura postępowania w sytuacji zaistnienia wypadku ucznia wymagającego interwencji lekarza:

1. Po stwierdzeniu, że wypadek, któremu uległ uczeń, wymaga specjalistycznej pomocy, należy doprowadzić go do gabinetu higienistki szkolnej lub wezwać ją na miejsca zdarzenia.

2. W razie nieobecności higienistki szkolnej należy natychmiast wezwać pogotowie ratunkowe oraz powiadomić o zdarzeniu dyrektora szkoły lub jego zastępcę.

3. Do czasu przybycia higienistki lub pogotowia ratunkowego osoby przeszkolone w udzielaniu pomocy przedmedycznej podejmują natychmiast niezbędne czynności ratujące zdrowie i życie ucznia.

4. Dyrektor szkoły lub jego zastępca powiadamia o wypadku organ prowadzący, rodziców (opiekunów prawnych) ucznia oraz inspektora bhp.

5. Celem ustalenia okoliczności wypadku dyrektor szkoły lub jego zastępca powołuje komisję badającą przyczyny jego powstania. Z prac komisji spisywany jest protokół, który musi zawierać wnioski mające zapobiec powstaniu podobnych zdarzeń.

6. Wypadek jest wpisywany do rejestru, a wnioski komisji są omawiane na posiedzeniu rady pedagogicznej.

    

    

1. Procedura postępowania w sytuacji zaistnienia wypadku powodującego ciężkie uszkodzenie ciała lub ze skutkiem śmiertelnym:

    

    

1. W sytuacji, kiedy nastąpiło ciężkie uszkodzenie ciała, należy natychmiast wezwać pogotowie ratunkowe, a do czasu jego przybycia osoby przeszkolone w udzielaniu pomocy przedmedycznej podejmują natychmiast niezbędne czynności ratujące zdrowie i życie ucznia.

2. Jeżeli w wyniku wypadku nastąpił zgon osoby poszkodowanej, nauczyciel prowadzący zajęcia edukacyjne zabezpiecza miejsce zdarzenia i natychmiast wzywa na jego miejsce policję oraz dyrektora szkoły lub jego zastępcę.

3. Dyrektor szkoły lub jego zastępca informuje o zdarzeniu policję, rodziców (opiekunów prawnych), organ prowadzący oraz organ nadzoru pedagogicznego (Kuratorium Oświaty).

4. Do czasu przybycia policji teren wypadku pozostaje zabezpieczony tak, by było możliwe pełne ustalenie okoliczności i przyczyn zdarzenia.

5. Celem ustalenia okoliczności wypadku dyrektor szkoły lub jego zastępca powołuje komisję badającą przyczyny jego powstania. Z prac komisji spisywany jest protokół, który musi zawierać wnioski mające zapobiec powstaniu podobnych zdarzeń.

6. Wypadek jest wpisywany do rejestru, a wnioski komisji są omawiane na posiedzeniu Rady Pedagogicznej.

    

    

1. Procedura udzielania uczniom pierwszej pomocy przedlekarskiej:

    

1. Pierwszej pomocy przedlekarskiej udziela uczniom głównie wykwalifikowana higienistka szkolna.

2. Pod nieobecność wykwalifikowanej higienistki szkolnej pomocy uczniom udziela wychowawca klasy, nauczyciel prowadzący zajęcia lub inny pracownik szkoły.

3. Pierwsza pomoc przedlekarska w przypadku osób nie posiadających kwalifikacji medycznych ogranicza się do wykonania opatrunku, ułożenia dziecka w odpowiedniej pozycji, wykonania sztucznego oddychania oraz masażu serca, niedopuszczenia do sytuacji zagrożenia życia.

4. Podanie jakiegokolwiek doustnego środka farmakologicznego jest dopuszczalne tylko po konsultacji z rodzicem/opiekunem prawnym dziecka lub lekarzem.

5. W sytuacji, gdy pomocy udziela nauczyciel, który prowadzi w tym samym czasie zajęcia dydaktyczne, wychowawcze lub opiekuńcze z większą grupą uczniów, jest zobowiązany do ustalenia opiekuna dla pozostałych uczniów. Pozostawienie reszty uczniów bez opieki jest niedopuszczalne.

6. W przypadku małej skuteczności udzielanej pomocy należy bezzwłocznie poinformować dyrektora lub zastępcę dyrektora szkoły. Dyrektor lub upoważniona przez niego osoba natychmiast powiadamia rodziców/opiekunów prawnych ucznia oraz, w razie konieczności, pogotowie ratunkowe.

7. Po przybyciu do szkoły rodzice/opiekunowie prawni lub lekarz pogotowia ratunkowego przejmują odpowiedzialność za dziecko. Szkoła udziela tym osobom wszelkiej koniecznej pomocy.

    

    

    

1. Procedura postępowania w przypadku zachorowania dziecka na terenie szkoły:

    

1. W przypadku zachorowania dziecka na terenie szkoły powiadamia się o tym rodziców/opiekunów prawnych dziecka, a rodzice/opiekunowie prawni zobowiązani są do niezwłocznego odebrania dziecka z placówki i zapewnienia mu opieki medycznej.

2. W przypadku, gdy rodzice/opiekunowie prawni nie są w stanie odebrać osobiście dziecka ze szkoły, mogą upoważnić inną osobę – zgodnie z przyjętymi w szkole zasadami

3. W sytuacjach nagłego pogorszenia się stanu zdrowia dziecka wzywane jest pogotowie ratunkowe, a o zaistniałym zdarzeniu informowani są rodzice/opiekunowie prawni i dyrektor.

4. Dziecko do czasu przybycia pogotowia ratunkowego i przybycia rodziców/prawnych opiekunów pozostaje pod opieką higienistki szkolnej, a w razie jej nieobecności nauczyciela lub dyrektora.

    

    

    

1. Szczegółowe zasady postępowania z dzieckiem przewlekle chorym w szkole oraz procedury podawania leków dzieciom przez nauczycieli:

    

   W sytuacji, gdy do szkoły uczęszcza uczeń przewlekle chory, dyrektor, wychowawca powinien:

    

1. Uzyskać od rodziców/opiekunów prawnych ucznia szczegółowe informacje na temat jego choroby oraz wynikających z niej ograniczeń w funkcjonowaniu.

    

2. Przeprowadzić szkolenie nauczycieli i pozostałych pracowników szkoły w zakresie postępowania z chorym dzieckiem, na co dzień oraz w sytuacji zaostrzenia objawów czy ataku choroby.

3. Opracować po konsultacji z lekarzem procedury postępowania w stosunku do każdego chorego ucznia, zarówno na co dzień, jak i w przypadku zaostrzenia objawów czy ataku choroby. Procedury te muszą uwzględniać m.in. przypominanie, wykonywaniu pomiarów poziomu cukru, regularnym przyjmowaniu posiłków, itp. Powinny też określać zasady stałej współpracy z rodzicami/opiekunami tego dziecka oraz zobowiązanie wszystkich pracowników placówki do bezwzględnego ich stosowania.

    

4. Dostosować formy pracy dydaktycznej, dobór treści i metod oraz organizację nauczania do możliwości psychofizycznych tego ucznia, a także objąć go różnymi formami pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

 

1. W przypadku nasilenia choroby u dziecka podczas pobytu w szkole dyrektor lub nauczyciel natychmiast informuje o zaistniałej sytuacji rodziców/prawnych opiekunów.

 

1. Każde podanie leków w placówce w uzasadnionych przypadkach (dziecko przewlekle chore) odbywa się na pisemne upoważnienie rodziców . Rodzice zobowiązani są do dostarczenia zaświadczenia lekarskiego, które określa nazwę leku, dawkę, częstotliwość podawania i okres leczenia. Nauczyciel wyraża pisemną zgodę na podanie leku dziecku. Lek dostarczony do szkoły musi być w nienaruszonym opakowaniu i otwarty dopiero w obecności nauczyciela/pracownika placówki podającego lek.

 

 

 

 

D/ PROCEDURY INTERWENCYJNE DOTYCZĄCE NIESPEŁNIANIA OBOWIĄZKU SZKOLNEGO, ZWALNIANIA I ODBIERANIA UCZNIA ZE SZKOŁY ORAZ SAMOWOLNEGO OPUSZCZANIA TERENU SZKOŁY PODCZAS ZAJĘĆ SZKOLNYCH:

 

1. Procedura postępowania dotycząca niespełniania obowiązku szkolnego.

   Przez niespełnienie obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki należy rozumieć nieusprawiedliwioną nieobecność w okresie jednego miesiąca na 50 % obowiązkowych zajęć edukacyjnych.

    

1. Wychowawcy klas zobowiązani są do systematycznej kontroli obecności ucznia na zajęciach lekcyjnych.

    

2. Po stwierdzeniu dłuższej nieobecności ucznia, wychowawca zobowiązany jest do ustalenia powodu nieobecności i w przypadku nieuzasadnionej absencji poinformowania o tym fakcie dyrektora szkoły.

 

1. Wychowawca powinien nawiązać kontakt z rodzicami i poinformować o konsekwencjach prawnych wynikających z dalszej nieuzasadnionej nieobecności dziecka w szkole.

 

1. W przypadku, gdy uczeń nie spełnia obowiązku szkolnego, szkoła podejmuje postępowanie egzekucyjne w trybie administracyjnym.

 

1. W przypadku dziecka rozpoczynającego naukę w szkole podstawowej należy ustalić faktyczne miejsce zamieszkania i szkołę, w której dziecko realizuje obowiązek szkolny.

 

 

 

1. Procedura postępowania dotycząca zasad odbierania dzieci ze szkoły:

    

1. Opiekę nad dzieckiem do lat 7 w drodze do szkoły i z powrotem powinni sprawować rodzice/opiekunowie prawni lub upoważnione przez nich na piśmie osoby, zapewniające dziecku pełne bezpieczeństwo.

    

2. Po ukończeniu przez dziecko 7 lat może ono samodzielnie wracać ze szkoły za pisemną zgodą rodziców.

 

1. Na początku roku szkolnego wychowawca zobowiązany jest uzyskać od rodziców pisemną deklarację, określającą sposób powrotu dziecka do domu po zajęciach szkolnych (dotyczy dzieci klas I – III)

 

1. Osoba odbierająca dziecko ze szkoły nie może być pod wpływem alkoholu ani środków odurzających.

 

1. W przypadku stwierdzenia, że rodzic (opiekun) zgłosił się po dziecko w stanie wskazującym na nietrzeźwość, należy:

 

1. niezwłocznie powiadomić wychowawcę klasy lub dyrektora szkoły,

2. nakazać osobie nietrzeźwej opuścić teren szkoły,

3. wezwać do szkoły drugiego rodzica lub innego opiekuna dziecka,

4. jeżeli wezwanie innego opiekuna jest niemożliwe, a nietrzeźwy rodzic odmawia opuszczenia szkoły i żąda wydania dziecka, twierdząc, że nie jest pod wpływem alkoholu, należy wezwać policję.

5. nauczyciel sporządza notatkę na temat zaistniałego zdarzenia i podjętych działań.

    

1. W przypadku nieodebrania dziecka przez rodziców ze szkoły należy:

    

1. niezwłocznie skontaktować się telefonicznie z rodzicami (prawnymi opiekunami),

2. zapewnić uczniowi opiekę do czasu przybycia rodziców lub innego rozwiązania problemu,

3. po wyczerpaniu wszystkich dostępnych możliwości kontaktu z rodzicami zawiadomić policję.

4. nauczyciel sporządza notatkę na temat zdarzenia i podjętych działań.

1. Nauczyciel lub inny pracownik szkoły nie może odprowadzać ucznia do domu.

    

2. Podobne zasady  obowiązują w sytuacji, gdy rodzic (opiekun) chce z uzasadnionych powodów zabrać dziecko ze szkoły w czasie zajęć edukacyjnych.

 

1. Uczeń może być, w uzasadnionych przypadkach, zwolniony przez rodziców (opiekunów) z części zajęć lekcyjnych, ale jego samodzielny powrót do domu możliwy jest tylko za pisemną zgodą rodziców (opiekunów).

 

 

 

1. Procedura postępowania dotycząca zwalniania uczniów na zawody, konkursy i inne imprezy.

    

1. Nauczyciel organizujący wyjście sporządza w 2 egzemplarzach imienną listę uczestników, uwzględniając na niej cel wyjścia, czas wyjścia i powrotu.

    

2. Przedstawia sporządzoną listę uczestników dyrekcji szkoły i pozostawia w sekretariacie szkoły.

 

 

1. W przypadku wyjść zbiorowych, uczniowie, którzy nie uczestniczą w imprezie z różnych przyczyn, a są tego dnia w szkole, pozostają pod opieką nauczyciela wyznaczonego przez dyrektora szkoły.

 

 

 

1. Procedura postępowania dotycząca samowolnego opuszczania zajęć lub szkoły przez ucznia:

    

1. W przypadku, gdy uczeń samowolnie opuszcza lekcję, nauczyciel prowadzący zajęcia po stwierdzeniu nieobecności niezwłocznie powiadamia wychowawcę, a w razie jego nieobecności dyrektora szkoły.

    

2. Wychowawca lub dyrektor szkoły zobowiązany jest ustalić miejsce pobytu ucznia w czasie nieobecności na zajęciach.

 

1. Jeżeli uczeń nie przebywa na terenie szkoły, wychowawca lub dyrektor natychmiast powiadamia rodziców /prawnych opiekunów o zdarzeniu. Po wyczerpaniu wszystkich możliwości kontaktu z rodzicami i ustalenia miejsca pobytu ucznia zawiadamia policję.

 

1. Wychowawca wzywa do szkoły rodziców /prawnych opiekunów ucznia i przeprowadza rozmowę z uczniem w ich obecności. Zobowiązuje ucznia do zaniechania samowolnego opuszczania zajęć, rodziców do kontrolowania frekwencji dziecka. Ustala z rodzicami strategię postępowania. Sporządza notatkę ze spotkania.